Kendimden Karışık Notlar

Benim gibi düşünmeyen insana neden sinirlenme hissiyatı içindeyim? Neden herkesi kendim gibi düşünmeye çalışıyorum? Herkes benim gibi düşününce ne olacak?

Sinirlenme duygusunu gözlemledim. Sinirlenme duygusu, bir duruma ve insana karşı beklenti olduğunda ortaya çıkıyor. Beklediğin gibi davranmayan ve beklediğin gibi gitmeyen durumlarda insan sinirleniyor. Kendini bir merkeze koyuyorsun. Herkesin o merkezdeki kurallara riayet etmesi gerektiğini düşünüyorsun. Bu olmayınca da sinirleniyorsun. Neden? Onları merkezdeki kurallara uydurmak için. Sinirle insanı ve durumu kendi idealine uydurma gayreti içerisinde oluyorsun. Sinir şiddeti doğuruyor ve bu da kimi zaman insana dönülmez hataları yaptırıyor.

Kafanda, çevrendeki insanların nasıl yaşaması gerektiğine dair bir ideal var. Bu ideale aykırı davranan insanları kimi zaman küçümsüyor, kimi zaman aşağılıyorsun. Kendini hep üst görüyorsun. Bu yaklaşım ne kadar doğru?

Kendim yok. Kendimi geliştirmek gibi bir gayem yok. Bir yere varmak istemiyorum. Başarılı olmak istemiyorum. Zengin ve güç sahibi olma amacında değilim. İnsanların beni tebrik etmesine, hayranlık gözüyle bakmasını istemiyorum, bu istek ancak personası olanlar için vardır. Yapmak istediğim bir şey var: İnsana yaraşır bir şekilde yaşamak. Bu demek değildir ki; yan gelip yatayım. Tembellik edip çalışmamazlık edeyim. Üstünlük gayesi içerisinde olmadan, başarı, zenginlik ve güç peşinde koşmadan çalışmanın ve böylece yaşamanın bir yolunu bulmak durumundayım.

Bedenimi gözlemliyorum. İnsanlığa ait tüm çirkin davranışlarından izler ve bildirimler görüyorum. Bunları farkedip bırakmak, sorgulamak, şüphe etmek insana yakışır bir davranıştır.

İnsanların sana söyledikleri iyi ve kırıcı şeyleri affetme, onları unut. Onları duyduğun yerde bırak ve terket. Affetmek personası olanlar içindir. Övgü ve kırıcı kelimelerinin yaşam ve gerçek ile hiçbir ilgisi yoktur.