Ve karga kuşu yedi.
Sabah pencereyi açtım. İçeriye çok temiz bir hava girdi. Kokusu çok tazeydi. Göğsümü ferahlatan cinsten bir havaydı. Dışarıdan kuş sesleri gelmeye başladı. Söylememe gerek var mı bilmiyorum, kuşlar çok güzel şakıyordu. Daha önce hiç duymadığım tonda ve farklılıkta kuş sesiyle taze havanın eşliğinde öylece oturdum.
Sonra dışarda karga sesi duydum. Kuşların sesi kesilmişti. Beyaz siyah renkte bir karga az önce benzersiz güzellikte öten bir kuşu yakalamıştı. Yere koyup zavallı kuşun başına gagasıyla vurduğunu gördüm. Kuşlar kargaya saldırıyordu ve sanki ağıt yakar bir şekilde ötüyordu. Ancak karga avını bırakmıyordu. Kuşlara eşlik etmek istedim. Camdan kargaya bağırdım ancak karga kuşu bırakmadı, elimde taş olsaydı kargaya atacaktım ancak yoktu. Karga benim bağırmamı duydu ve kuşu alıp başka bir yere, öldürüp yemeye götürdü. Diğer kuşlar çaresiz bir şekilde ötüyor ve arkadaşlarını izliyordu.
Doğa böyle. Acımasız. Sert. Adil değil.
Biz insanların az bir kısmında acıma var, nezaketli davranabiliyoruz ve adil bir yaşam sürdürüyoruz. Az kısım dedim çünkü çoğunluğumuz hala doğadaki hayvanlar gibi hatta daha da ileri vahşi davranışlara başvuruyoruz. Bedensel şiddet uygulamasak da bunun yerine psikolojik şiddet uyguluyoruz. Kelime, konuşma ve davranışlarımızla birbirimize zarar verme ve kırma gayreti içerisinde oluyoruz. Ayrımcılık yapıyoruz. Birbirimize zarar veriyoruz. Karga gibi kuşu yemesek de birbirimizi yemekten beter ediyoruz.
İnsanlar olarak kendimizi yine kendimizden korumak için çok kalın kanun kitapları yazdık. Sonuna da cezaları dizdik. Neden? Çünkü hayvani bir vahşilikle bir arada yaşayamayız. Ancak kanunlar ve dolayısıyla cezalar olmasa insan yine de kötülüğe başvururdu. İnsan hayvani merkezli olduğu için genel olarak kötüdür. Bunu farketmiş, vahşilikten törpülenmiş ve zeka ile temas etmiş insan iyidir. Bu da oldukça nadir rastlanan bir şey.
Şimdi bu yazının başlığına bakınca karganın kötü olduğu ve kuşun da iyi olduğu fikri aklınıza gelebilir. Hayır. Karga kötü değil. Yılana zehirli olduğu için kötü hayvan diyemediğimiz gibi, bir kargaya da beslendiği için kötü diyemeyiz. Ancak insan, kötüdür ve iyidir. Bu iki kavramı hayvanlar için kullanamayız.İnsanların konuşmasına ve karizmasına aldanmayın. Çünkü kötü karakter bu ikisinin ardına gizlenebiliyor. Aşırı iyi konuşan, dürüstlükten, haktan ve adaletten yana konuşan bir insan tam tersi davranabiliyor. Size yardım etme amacıyla daha da kötü darbeler vurabiliyor.